ଭୁବନେଶ୍ବର: ଦେଶରେ କିମ୍ବା ରାଜ୍ୟରେ ଯେବେ ଯେବେ ବନ୍ଦ ଡାକ ଦିଆଯାଏ, ସେବେ ଏକ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ – ଏହି ବନ୍ଦ ମାଧ୍ୟମରେ କି ନ୍ୟାୟ ମିଳିପାରେ? କିମ୍ବା ଏହା ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ରାଜନୈତିକ ଚାଲ ମାତ୍ର? ବାଲେଶ୍ବର ଫକୀରମୋହନ କଲେଜ ଛାତ୍ରୀ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟଣାକୁ କେନ୍ଦ୍ର କରି ଏବେ ସାରା ଓଡ଼ିଶା ବନ୍ଦ ହେବା ସହିତ ଏହି ଚର୍ଚ୍ଚା ପୁଣିଥରେ ଗମ୍ଭୀର ହୋଇଛି।
ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ଜୀବନ ଓ ଜୀବିକାକୁ ଅସୁବିଧାରେ ପକାଇ ଦେଇ, ବନ୍ଦ ଅନେକ ସମୟରେ ହିଂସା, ଧସ୍ତାଧସ୍ତି ଓ ଆତଙ୍କ ରୂପ ନେଇଥାଏ। ବନ୍ଦ ଦିନରେ ବ୍ୟବସାୟ ବନ୍ଦ, ଗାଡିଘୋଡା ଚାଲିନଥିବା, ଅସୁସ୍ଥ ରୋଗୀ ମେଡିକାଲ ଯାଇପାରୁନଥିବା ଓ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ପରୀକ୍ଷା ଅଟକିଯିବା ଘଟଣା ସାଧାରଣ ଦୃଶ୍ୟ। ତଥାପି ବନ୍ଦ ଡାକ ପ୍ରତି ରାଜନୈତିକ ଦଳମାନେ ଆସୁଥିଲେ, ଅନ୍ତତଃ ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କ’ଣ?
ବିଜେଡି ଓ କଂଗ୍ରେସ ଦୁହେଁ ଏ ବିଷୟକୁ ନେଇ ବନ୍ଦ ଡାକିଛନ୍ତି। ବିଜେଡି ବାଲେଶ୍ବର ଉପରେ ଗତକାଲି ବନ୍ଦ କରିଥିଲେ, ଏବଂ ଆଜି ସାରା ଓଡ଼ିଶା ବନ୍ଦ ରହିଛି କଂଗ୍ରେସ ଓ ବାମପନ୍ଥୀ ଦଳଙ୍କ ଡାକରେ। ମୃତ ଛାତ୍ରୀ ପାଇଁ ନ୍ୟାୟ ଦେବା ଦାବିରେ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ ହେଉଛି ବୋଲି ବିରୋଧୀ ଦଳ କହୁଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ମନରେ ପ୍ରଶ୍ନ – ଏହି ବନ୍ଦ ଦ୍ୱାରା ସେହି ଛାତ୍ରୀଙ୍କ ପରିବାର କିଛି ଲାଭ କରିପାରିବେ କି?
ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ସରକାର ମଧ୍ୟ ଅସନ୍ତୁଷ୍ଟ, ଯେଉଁଥିପାଇଁ ଗୃହ ବିଭାଗ ସମସ୍ତ ଜିଲ୍ଲାପାଳ ଓ ଏସପିଙ୍କୁ ଚିଠି ଲେଖି ସତର୍କ ରହିବା ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଛି। ଜରୁରୀ ସେବା ବନ୍ଦ ହେବା ନିମନ୍ତେ ଚିନ୍ତା ବ୍ୟକ୍ତ କରାଯାଇଛି। ଏହା ପ୍ରମାଣ କରେ ଯେ ବନ୍ଦ ରାଜନୈତିର ଅନ୍ୟତମ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଅସ୍ତ୍ର ହେଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ତାହାର ଅସର ଅଧିକ କେବଳ ଜନସାଧାରଣ ଉପରେ ହୁଏ।
ନିଷ୍କର୍ଷରେ, ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଗଭୀର ଭାବରେ ଉଠୁଛି – ବନ୍ଦ କଲେ କି ନ୍ୟାୟ ମିଳେ? ରାଜନୈତିକ ଲାଭ ପାଇଁ ବନ୍ଦ ଯେ ଅନେକଥର ଅବଲମ୍ବନ କରାଯାଉଛି, ତାହା ସଂଶୟ ସନ୍ଦିଗ୍ଧ ନୁହେଁ। ଯଦି ନ୍ୟାୟ ପାଇଁ ରାସ୍ତା ଅଛି, ସେହିପାଇଁ ବନ୍ଦ କଣ ଏକମାତ୍ର ବିକଳ୍ପ? ଏ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଚାହିଁ ଉଠିଛି ଆଜିର ଓଡ଼ିଶା ଥରେ ଥରେ।